22

Sonu belli olmayanhikayeminenbaşındayım. Bedenim her dokunuşaaçık, ruhum her duyguyaaç. Yaşamakistiyorum. Zayıfdeğil, güçlüolmakistiyorum. Geleceğimedoğruvargücümlekoşmalıyım. Hayat suyunaağzımıdayayıpolukolukiçmekbenim de hakkım. Buradabekleyemem, zamanım yok. Aranızakarışmalıyım. Ne varkisırtımdabiryükledoğdum ben. Ellerimboşamasırtımdatonlarcayüktaşıyorum. Arzularımomuzlarımdanakarken her adımdabirazdahaağırlaşıyorum. Hiçkavuşamadanterkedilişiyaşıyorum. Odamıncamındanbaktığım her günpusluvekaranlık, birsonrakigüneuyanmakiçinperdemiçekipyatağımakıvrılıyorum. Ben her birimizinbirgökkuşağınasahipolduğunainanıyorum. Şanslıolanlarımızıngökkuşağıhemenyanlarındabitiverirküçükbiryazyağmurusonrası, bütüneşsizliğiveuçuculuğuile. Bazılarımız da karakışınbitmesinibeklemekzorundayızdır, bukezardındanrenklerimizekavuşmakiçingüneşeyaklaşmamızgerekir. Sizrenklerinizibulabildiniz mi? Yoksabenimgibisiyahbeyazbirrenkle mi görüyorruhunuz? Eğerşanslıtaraftaysanızbununkıymetinibilinve her yenigüneiçinizdengeldiğigibiyaşayabildiğinizihatırlayarakbaşlayın. Bunundeğerinibilemezsiniz. Yüklerinizdensıyrılıpulaşmayaçalıştığınızbirgökkuşağınızoldu mu hiç? Güneşinyakıcısıcağınıhissettiniz mi? Yandınızmı? Soğuyacakkadargüçbulabildiniz mi? Ben umutetmeyiseçtim. Bulutlarınbirgündağılacağınıbiliyorum. Yükümkuştüyükadarhafifleyecek, ben de sizingibiözgürolacağım. Ruhumunesaretibitecekbiliyorum. Bakirruhumlahayatlasevişeceğimgünübekliyorum.