Adalet Öyküleri

SULTAN GAZNELI MAHMUD devri idi. Günlerden birgün, çarsi pazari dolasan Sultan, elindeki sopanin ucuna astigi bir kâgida "Adalet Istiyorum!" yazmis, sokak sokak dolasan ihtiyar bir kadin gördü. Ancak o sirada baskaca islerle mesgul oldugundan, bu garip manzaraya pek ehemmiyet vermedi."Acaba bu kadina nasil bir haksizlik edilmisti ki, ortaliklarda böyle dolasiyor?" diye sormadi.O gece rüyasinda bir kuyuya düstügünü gördü. Her ne kadar çabaladi ise de, o kuyudan çikamadi. Kan, ter ve korku içinde:"Çikarin beni bu kuyudan! Buradan çikmam için, bana yardim edecek kimse yok mu?" diye bagirip duruyordu.Derken, gündüzleyin gördügü o ihtiyar kadin kuyunun basina geldi ve Sultan'a:"Ben seni kurtaririm! Ama su sopamin ucuna tutunman gerek" dedi.Sultan Mahmut, sabah olur olmaz, o kadini buldurttu. Derdi ne idi sorup ögrendi. Ugradigi zulmü telafi etmek için elinden geleni yapti. Ve o rüyayi hiçbir zaman unutmadi. Adaletten asla ayrilmamaya büyük özen gösterdi.Bu dizideki öyküler, aslinda bir insanlik mirasidir. Dogu'da Bati'da, geçmiste veya günümüzde yasamis insanlarin bazen biz zat kendi hayatlarindan, bazen de düsünce ve hayal dünyalarindan çikip gelen bu öyküler, insanlarin dünyalarina dair paha biçilmez bir tecrübe ve deneyimler manzumesidir. Keyifle okuyacak, fayda lanacak ve çok seveceksiniz...