Arthurun Ölümü

Arthur'un Ölümü degisik kaynaklardan, XIII. ve XIV. yüzyillarda Kral Arthur ile Yuvarlak Masa Sövalyeleri üzerine yazilan siirlerden yararlanilarak ustaca derlenmistir. O kadar ustaca ki, Morte d'Arthur bir derleme olmaktan çikmis, Malory'nin tek basina yazdigi özgün bir yapita dönüsmüstür. Malory karmakarisik olan bu öyküleri sadece bir araya toplamakla kalmadi; onlari ayiklayip, gereksiz bulduklarini atarak yirmi bir gruba ayirdi, bu darmadaginik masallardan tutarli bir bütün yaratti. Ama Malory'nin asil marifeti, Kral Arthur öykülerini derleyip toplayip yazinsal açidan bir bütün olusturmasi degil, bu öyküleri yalin oldugu kadar da siirsel, her okuyucuda hayranlik uyandiran olaganüstü güzellikte bir dille anlatabilmesidir. Düzyazi yazdigi halde aslinda bir sair sayilmasi gereken Malory'nin anlatimi öylesine düpedüz ve sade, hatta öylesine çocuksudur ki, taklidi kolay gelir insana. Oysa hiç kimse taklit edememistir bu anlatimi. Victoria çaginin en ünlü sairi Lord Alfred Tennyson, Morte d'Arthur'u kaynak olarak kullanip, Idylls of the King'de Malory'nin düzyazisini siire dönüstürmeyi amaçladi. Ne var ki, Malory'nin o yalin düzyazisi, Tennyson'un ustaca islenmis dizelerinden çok daha siirseldir. Malory, öykülerinin güzelliginden ötürü degil, bunlari anlatis biçiminden ötürü, XV. yüzyil edebiyatina, Saintsbury'nin deyimiyle "ölümsüz bir kitap" verdi. Mina Urgan