Avrupa Edebiyatında Trajik Görünüm

Yirminci yüzyilin trajik kahramani için, bu ölümlülügü anlamli hale getirecek tabiat üstü ilah bir gizem yoktur. Kadere karsi korunmak için bir zirh da yoktur. O, suçlu ya da suçsuz olsun, cezalandirilir. “Suçlu“ ve “masum“ terimleri, iyi ve kötü gibi, ironik çok anlamliligin veya belirsizligin imalariyla yüklüdürler. Trajik kahraman bugün, kahraman olmaktan çikarilmistir, çünkü o, saf bir tutkunun bulunmadigi, kurban olusunun hakliliginin olmadigi, herhangi bir zafer imkaninin yer almadigi ve bütün motiflerinin sorulara açik oldugu bir protesto etse de, bir Kierkegaard tavriyla, absürdü mutlakligi dönüstürmek için bir gayret sarf etmez. O, hiçliginin görüntüsüne sadik kalarak ve yaraticilikla kendisini tatmin ederek absürd miti üzerinde yükselmeye ugrasir. (Arka Kapak)