Ayrılık Kol Geziyor

ÂTEŞ-İ AŞKBen bülbülü şeydayım gonca gülün hârındaDikenine katlansam feryatlarım durmuyor.Hep hazan mı olacak gönül nevbahârındaDostum düşmanım olmuş zor halimi sormuyorMüebbedinde aşkın oldum işte bir mahkumTahakkümüne girdim öyle sürmekte hükümOnun için inliyor her bir hücrem her dokumArzu halime beyan viraneme girmiyorSevdamı bana zindan, derdi umman eylediGönül evim tarumar yıkıp viran eylediLerzan olan umudum yerle yeksan eylediTurab oldu ömrüme bana gönül vermiyorHer eza, cefasını çekerim şikayetsizAnlatamam aşkımı sözlerim kifayetsizRabbimden tek dileğim, duamdır nihayetsizNe yazık ki iki can bir vuslata ermiyorReddeylese de yine mahbuba olsam talipÜmidimi kesmesem Rabbim eder mi nasipAteş-i aşkı ile küle dönse bu garipMüsebbibi umarsız yandığımı görmüyorHoş kokusun getirse esse de bad_ı sabaKulbe- i ahzânımı Firdevs eylese MevlaNafile gayretteyim çabam olmakta hebaYârim ağyârım olmuş şefkatiyle sarmıyor