Babam ve Oğlum

Çağan Irmak'm mütevazı çalışması Babam ve Oğlum, İçindeki çocuğu ve yarına dair hayallerini henüz yitirmemişlere İşlere can simidi gibi geldi; sessiz sedasız vizyona giren filmin gişe önlerinde kuyruklar oluştu, kitle iletişim araçları bu eşi görülmemiş ustalığa sayfalarca yer ayırmak zorunda kaldı... 12 Eylül gibi türlü abartılara müsait bir tarihsel fon eşliğinde Seferihisar'da gelişen hikâye, hayat kadar samimi olmayı başararak, yaş ya da cinsiyet ayırmaksızın herkesin ilkin yüreğine, sonra da beynine dokundu. Hem eleştirmenleri hem de seyirciyi memnun etti. Ve şimdiden Türk sinema klasikleri arasındaki yerini aldı.istedik ki, bu filmi beyaz perdede İzleyemeyenler ya da izleyip de doyamayanlar, radyo-televizyon bölümünde okuyanlar, sinema müdavimleri ve edebiyat tutkunları kitaplıklarında bu esere yer açsınlar. Yer açsınlar ki, yarın denen meçhul daha çok umut saçsın...Benim İçin bu filmin ulaşabileceği en güzel nokta şu; çocuk filmden çıkar, cep telefonunu açar, babasını arar, 'nasılsın' der; ya da bir adam, ne zamandır annemleri görmüyorum, belki bu kadın yarın ölecek, gidip ziyaret edeyim, diye düşünür. İşte benîm için en büyük ödül bu olacak.Çağan IrmakDarbenin düşünceyi, özgürlüğü, adaleti ve eşitliği yok ederken aslında iyi insanları ve İyiliği yok ettiğini bir kez daha çok iyi anlattığı için teşekkürler. Daha anlatılacak çok hikâye var. Değil mi Çağan? (...) Komşu teyzeler, üniversite kantinlerinde çocuklar bu filmden, bu hikâyeden birbirine bahsettikçe aslında biz kazanıyoruz değil mi?Ece Temelkuran'Karizma çizilecek' diye endişe etmeye gerek yok, şunu bilin ki nice koç yiğitler bu filmde gözyaşı dökmüştür.Ahmet Hakan