Benim Üniversitelerim

Kötülük her yerdeydi ama kimse nedenini bilmiyordu! “Bilinmeyen bir yerde, bir örümcek gibi oturuyor; görünmez aglar yasami simsiki sariyor ve bu agin üçlü dügümleri her yerde hissediliyordu. O kendini sonsuza degin insanlara yardim etmekle cezalandirmisti. Insani sersemleten fikirlerle hayatin anlamsizligina ve çalismanin gereksizligine ait bir sürü nutuk dinledi. Bir hayal ugruna ayaklaniyor, hayatta bir yerleri olmadigini görüyorlardi. Yasam, boynundaki dügümü fazla sikiyor, daha siki bagliyordu. Sahlanmis fikirlerin kaprisli siçrayislarini izlemiyordu artik. Olanaksiz gibi görüneni istiyorlardi aslinda; onlara göre olanakli durum bir çogunun zannettigi gibi olanaksizlar arasinda degildi. Toplumsal bir sanriydi. Birçok seyin olanaksiz sayilmasi ve gerçekler, bu sanrilari dönemsel kiliyordu. Unutmak ve avunmak istiyordu, bilgi degil. Gereken sadece sakin bir köse istedigi zaman öpebilecegi, ondan da her yönde karsilik görebilecegi kadindi...“ (Arka Kapak)