Beyhude Ömrüm

Çukurdaki tarlayi biçiyorduk.Tarla kasabaya giden yolun kiyisinda idi. Yoldan geçen davar-mal girmesin diye tasini ayiklayip bir yigma duvar çekmistik. Duvarin üzerini zamanla karamuklar, kusburnular, yaban gülleri sardi. Birkaç bodur mese, aliç agaçlari, üst basta bir iri ahlat ve rahmetli babamin diktigi o yalniz kavak. Öteki agaçlar zaten susuz da yetisir ya, bu kavak burada nasil yesermisti acaba. Dediklerine göre babam uzun bir zaman ta asagidaki dereden katir sirtinda su tasiyip durmus...