Derdini Sordum Derdimizi Dinledim

"Yaşlıları dinlemeden önce onlara katlandığımızı düşünürdük, dinlerken fark ettik ki meğerse onlar bize katlanıyormuş."Anneannemin hikâyesine doğru yaptığım yolculuğum, annem ve babama dair sorduğum bir soru ile başladı. Sorumun cevabı beni bir anda anneannemin kişisel cehenneminin kıyısına sürükleyiverdi. Eğer bu röportajı okumamış olsaydım, belki de onun anlatacaklarını dinlemeye bu kadar hevesli olmaz, o cümleyi kendime fener edip hikâyenin dehlizlerine dalmazdım.Ailemdeki herkes gibi ben de anneannemin geçmişinin hayli trajik olduğunu bilirdim. Ancak hikâyenin detaylarını anneannemden başka bilen yoktu. Bildiklerimiz, dilden dile dolaşan, dolaştıkça da tahrip olup gerçekliğinden uzaklaşmış olan sürgün, göç, ölüm, asker ile çatışma, dağa çıkma, kayıp temalı, birbiriyle tutarsızlık gösteren menkıbelerden ibaretti. Anneannemin zihninde yıllardır demlendirdiği, hikâyesini ona doğrudan sormak yerine bildiklerimiz ile yetinmeyi tercih etmiştik. Oysa anneannem, o billur hafızasında barındırdığı hikâyesini kimseden sakınmıyordu.