Divan Şiirinde Ashab-ı Kehf ve Raşih'in Ashab-ı Kehf Mesnevisi

Kutsal metinlerden mitolojiye, sözlü gelenekten yazılı kültüre, İsrailiyattan tarih kitaplarına, efsanelerden halk anlatılarına kadar birçok alanda Ashâb-ı Kehf kıssasının etkilerini görmek mümkündür. Mağara Arkadaşları veya Yedi Uyurlar olarak anılan Ashâb-ı Kehf in hikâyesi, zikredilen alanlarla ilgili kitaplarda ayrıntılarıyla birlikte oldukça geniş bir yelpazede anlatılmıştır. Fakat bu kıssa, özellikle mesnevî geleneğinde kendisine önemli bir yer bulmuştur.Ashâb-ı Kehf, divan şiirinde her ne kadar kıssa olarak ifade edilmişse de dil ve üslup açısından yer yer efsane, söylence, menkıbe ve masal özellikleri gösteren bir hikâye olarak anlatılmıştır.Ashâb-ı Kehf i konu edinen eserler arasında özellikle Râşih'in kaleme almış olduğu "Vasf-ı< Ashâb-ı Kehf ü Na't-ı Rakîm", hem hacim hem de içerik bakımından diğerlerinden farklılık arz eden bir mesnevî olarak karşımıza çıkmaktadır. Söz konusu eser; başta Kur'ân olmak üzere hadis-i şerifler, tarih ve tefsir kitapları, sahabe rivayetleri, Israiliyat kaynaklı haberler ve halk anlatılarından faydalanılarak kaleme alınmıştır. Bu mesnevî, Ashâb-ı Kehf le ilgili birçok farklı rivayeti anlattığı gibi, XVIII. yüzyılın çok fazla bilinmeyen simalarından olan hattat ve şair Mehmed Sa'îd Râşih'in de bilim âlemine tanıtılmasına vesile olmuştur.