Edebiyatta Epifan

Winesburg, Ohio, çağdaş bir yalnızlığı küçük bir kasabada paylaşan, kendi bilinçlermden/bilinçaltlarmdan ya da dışarıdan gelen engellemeler nedeniyle, kendilerine adım attıracak yaratıcı yönlerini kullanamadıkları için birbirlerine benzeyen insanların öyküsüdür. Onlar, çağdaş ucubelerdir; kendi çarpık koşullarının ve yalnız başlarına varoluşlarını keşfettikleri anların tutsağı olmuş kasabalılardır; bu, Sherwood Anderson öykülerinin konusunu oluşturmaktadır. Ancak yazar, ucubeleri bir yöntem olarak da kullanmak istemiştir. Moderaist yazar, yabancılaşmış bir dünyayı anlatmak için ucubeyi kullanır; bu dünyanın doğasını damıtır ve çarpıklığın, temeldeki yaratıcılığı açığa çıkarabileceği biçimler üzerinde yoğunlaşır. Bu açıdan Winesburg öyküleri, geleneksel olay örgüsü ve nedensellik açıklamaları olmayan deneylerdir. Joyce gibi Anderson da, doğalcı malzemeyi alıp esine, epifana kaydırmış, yaşantıyı kristalleştirmeye ve biçimi açığa çıkarmaya çalışmıştır.Anderson zamanı daraltmak ister. Uzun uzun olaylardan söz etmenin, çözümlemelere girişmenin anlamı yoktur. Zaten yaşamın gerçek tarihi yalnızca anların tarihidir. Biz, yalnızca ender anlarda yaşarız. Anderson, bu düşünceyle kişilerinin tüm yaşamlarını bir anın içine taşımış; onların, kısa süreli de olsa, kendi bireysel varoluşlarının farkına varmalarını sağlamaya çalışmıştır. Epifan tekniğinin, bu noktada yazara son derece yararlı olduğu da bir gerçektir.