Gözyaşının Kimyası

Catherine Gehrigin Swinburne Müzesinde çalisan ilk kadin horolojist; zaman ölçerleri, saatleri, otomatonlari ve diger kurmali motorlari restore edip çalismasini saglayan bir uzman.Kirkli yaslarina merdiven dayamis Catherine, on üç yillik gizli sevgilisi Matthew Tindall'in ani ölümü üzerine sarsilacaktir. Acisini ya da sirrini paylasacagi kimsesisi yoktur. Ne var ki cenaze töreninde siradan bir arkadas rolü oynamaya da yüregi elvermez. O da elinde kalan yegane seye, isine sarilir. Önünde yeni bir proje vardir: bir otomatonu olusturacak olan vidalar, zemberekler, halkalar, cam çubuklar ve yaylarla dolu bir sandik. Sandigin yanindaysa bir zamanlar bu otomatonu tamir edebilecegi umuduyla, Ingiltereden kalkip Karlsruheye giden Henry Brandling'e ait, yüz elli alti yil önce yazilmis, on bir defter... Gözyasinin Kimyasinda Peter Carey, mekanik bir aletin yapim ve restore çalismasinin iç içe geçtigi bir anlatida, insanin gizli, derin, mahrem yanini tartisiyor. Henry'nin ümitsizligi, Catherine'in yapayalnizligiyla harmanlaniyor. Catherine, otomatonun sandiklarda yigili her parçasini restore ederken, onun paramparça olmus hayatinda sorgulayici bir yolculuga çikiyoruz. "Ne benim esrari, ruhlarla açiklayacak vaktim vardi ne de Matthew'un. Çünkü bizler merak duygusunu ve Vermeer ile Monet'ye hayranligini yitirmeyen karmasik, kimyasal makinelerdik. Bedeni tuzlu suda yüzen, batan günesin karsisinda cosku duyan makineler. Fakat simdi isigim gitmisti. Bir saat içinde topraga gömülecekti. Bense sanki bir farenin gazeteden yuvasini eseliyordum." (Tanitim Bülteninden)