Hakikatin Hatırı

Hakikat'in 'hatırı'ndan söz etmek, düşüncenin mahremine girmektir. Mahreme girmeli mi?Düşünce, kendi hatırından başkasını gözetmezse de bu, çoğu kere düşünenlerin düşünmekten düştükleri güçsüzlüğe bağlanmıştır. Düşünen kişi, bir nedenledüşmüş kişidir. O artık mahremini düşmekle, düşünmekle*ahbaba da ağyara da açmıştır. Oysa belki en çok saklamak isteyendi o. Bu, şu demeye de bir yol açar: Düşünen, mahremini ağyara gizleyecek düşünme biçimini bulmalıdır. Bu sayede belki düşüncenin mahremine girilebilse bile düşüneninkine girilemez, o istemedikçe. Ahbaplar içinse hukuk daha başkadır.Düşüncenin mahremine girilebilir. Hatta mutlaka girmeliyiz de. Düşünce misafirperverse de yatılı ağırladığı nadirdir. Düşüncenin kendini sakındıkları ile onun mahremini açtıkları arasında açık, çoğu zamansa gizli bir mücadele hüküm sürer. Düşüncenin haremi olan, onun hatırını gözetir. Şöyle de söylenebilir: Düşüncenin kendisine vardığı onun hatırını gözetendir. Bu karşılıklı bağ, bu bağı her kim tesis edebilmişse, başkalarını aynı hatırdan ötürü bilip gözetir. Ağyar söz konusu olduğunda da bu hatır devreye girer. Ağyar hukukun dışındadır. Onun için başka bir hukuk gözetilir.