Havaalanı Balıkları

Bir havaalaninin yersiz yurtsuzlugunda, üç insanin hayat çizgisi kesisir. Dergi fotografçisi Elis ile havaalanindaki dev resif akvaryumunun sorumlusu Tobias arasinda bir ask gelisirken, havaalaninin sigara odasinda, çoktan bitmis bir evliligin muhasebesi yapilmaktadir.Isi nedeniyle Afrika ile Asya arasinda durmaksizin uçan Elis, devamli havaalanlarinda olmaktan ama aslinda hiçbir yere varamamaktan yorulmustur. Havaalanindaki akvaryuma gözü gibi bakan, deniz canlilarini çocuklari gibi sefkatle seven Tobias'la akvaryumun önünde tesadüfen tanistiginda, aralarinda önce karsilikli monologlarla baslayan, sonra giderek derinlesen bir yakinlik gelisir. Akvaryumdaki tropik deniz baliklari, mercanlar ve anemon çayirlari arasinda sessiz sedasiz yüzerken ve yolcular hiç durmadan akvaryumun etrafindan akip giderken, özlemin, yalnizligin ve bir çift olmanin/olamamanin derinliklerine inilir.Havaalaninin transit salonu, insanlarin bir yerden uzaklasirken baska bir yere yaklasmadiklari yapay bir ortamdir. Akvaryum ise dogal ortamlarindan koparilmis pek çok deniz canlisinin bir araya getirildigi diger bir yapay ortam...Bir kitadan alinip baska kitalara tasinan yolunu yitirmis bu yolculari egzotik bir ganimet gibi görüyordu. Gümrükten geçince salona gelisigüzel dagiliyor, satis labirentlerindeki ayna kirilmalarinin, kafe ve barlarin cazibesine kapiliyorlardi. Bir süre sonra yönlerini buluyorlar, kafalarinin üzerindeki metal yapraklari hisirdatarak burada olduklarini onaylayan uçus panolarina bakiniyorlardi. Bir varisin harflerle kesinlesmesi rahatlatiyordu onlari. Hong Kong. Frankfurt. Tel Aviv. Baslangiçta söz vardi ve bir sonraki zaman diliminde yeniden dirilmek üzere metal yapraklarin girdabinda çirpinarak kayboluyordu.Romanlarini birer "mahremiyet röportaji" olarak yazan Angelika Overath, Havaalani Baliklari'nda ask ve ölüm gibi kadim temalari irdeliyor.