Hşşt Sessiz Ol

Bu bir yalnizlik manifestosudur. Kitap benligimin sol topugumdan yukari süzülme halidir. Kendimle konustum, kendimle sustum, kendi kendime hayaller kurdum. Ya ölecektim ya da bir kitaba dönüsecektim, ölmedim. Yalnizdim, yalniz uyudum, yalniz uyandim. Sonra bir de baktim ki ben artik çogulcu cümleler kuramaz hale gelmisim. Birinci tekil sahislara mahkûm olmusum. Platonik asklar yasamisim. Zihnimde durmasi gereken taslar birer birer yer degistirmis. Baskalasmisim. Belki de bu kitap çirkin ördek yavrusunun kuguya dönüsme fiilidir. Tüm bu olanlardan siçrayan kivilcimlar beynimde bazi yerleri tutusturdu. Artik konusamaz haldeydim. Sustum, daha çok sustum. Hastaliga yakalanincaya dek sustum. O halde yalnizlik bir hastalikti, tedavi edilmeliydi. Tümdengelim cümlelerle kendimi buldum. Sessizlik dünyamin tek gerçegiydi. Bütün fiillerimi sessizce gerçeklestirdim. Ben bile hala emin degilim konusabildigimden. Yoksa hala susuyor muyum? Susmaliyim, benden geriye eser kalmayincaya dek, benligim yerle bir oluncaya dek, insanliktan sürülünceye dek susmaliyim. O halde hep birlikte susalim, sessiz olun.