İranda İstihbarat Savaşı

Insanin var oldugu günden itibaren savas, bir güç ve iktidar mücadelesi olarak dünya sahnesinde yer almaktadir. Savasin içinde yer alan bir unsur olarak psikolojik harp ise günümüze kadar olan süreçte degisen savas tanimlarina ragmen ehemmiyetini korumustur…Psikolojik harp, sivil, asker ve yari-askerî gruplarin sicak bir çatismaya girmeden hasim grubun savasma kabiliyetini, kudretini istinat ettigi manevi kuvvetleri, bagli olduklari ideolojik yapi ve metafiziksel gerekçeleri etkisiz hale getirmek suretiyle düsmanin kesin olarak maglubiyetini saglayana kadar devam eden faaliyetlerdir…Fransiz sosyolog Gustave Le Bon'un dedigi gibi, “Kullanilmasi bilinirse psikolojinin tersanelerinde dünyanin en kudretli toplarindan daha etkili silahlar vardir.” Üstelik bu silahlar, nizami savasta kullanilan bütün konvansiyonel silahlardan daha az maliyetli ve uzun süreli kullanilabilme kapasitesine sahiptir. Baska bir ifadeyle psikolojik harbin sonuçlari, nizami bir savasin getirilerinden daha fazla olup, etkisini daha uzun koruyabilmektedir…Tarihin gördügü ilk topyekun harp olan Birinci Dünya Savasi'nda ise hukuken tarafsizligini koruyan, fakat fiilen harbin içinde bulunan Iran, gerek cografi konumu ve savasta oynayabilecegi potansiyel rolü gerek demografik yapisi nedeniyle harp boyunca sinirsiz psikolojik harp faaliyetine sahne olacaktir…“Iste bu arastirmada genç bilim adami Mehmet Mert ÇAM, ‘Büyük Harp'in en çetin devletlerarasi rekabet ve çatisma günlerinde Iran'daki istihbarat savasini gün yüzüne çikmamis arsiv belgelerine dayanarak ortaya koymaktadir. Uluslararasi espiyonaj literatüründe ‘Büyük Oyun' denen o kurtlar bogusmasinin Iran ayagi bütün boyutlariyla adeta bir belgesel film tadinda kagida dökülmüs. Tebrike sayan bir eser.”(Mim Kemal ÖKE)