Khora

Çile, Isim Hariç, Khora, bu üç denemenin her biri bagimsiz bir kitap olusturur ve birbirinden ayri olarak okunabilir. Bunlari eszamanli olarak yayimlamak uygun görüldüyse, bunun nedeni her birinin tekil kökenine karsin ayni izlegin içlerinden geçiyor olmasidir. Bir tür Isim Üzerine Deneme olustururlar - üç bölümlü veya üç zamanli. Bu ayni zamanda üç kurmacadir da. Bu kurmacalarin kahramanlarinin sessizce birbirlerine hitap ettikleri isaretleri izleyerek isim sorusunun çinladigi isitilebilir, orada, çagrinin, istegin veya vaadin kiyisinda tereddüt ettigi yerde, yanittan önce veya sonra.
Khora, tipki ismin ortaya çikip, ötekini söylemesi gibi, varliga mahal veren bir ötekilige isaret eder. Derrida'ya
göre Platon'un Timaios'ta sözünü ettigi khora “evet ve hayir mantigina, ikilik mantigina“ meydan okur gözükür. Khora ne “duyumsanabilir“ ne de “kavranabilir“ olandir, “üçüncü bir türe“ aittir.