Kibar Fahişeler

Edebiyatta gerçekçilik akiminin öncüsü Balzac, Kibar Fahiseler'de içinde yasadigi dönemin Paris'inde yüksek sosyeteye mensup insanlari, bu ayricalikli kesime katilmak için umutsuzca çirpinan yoksul gençleri anlatir. Onun kibar fahiseleri, hem muhtesem ve isiltili, hem de sefil ve korku dolu bir hayatin içinde var olmaya, yükselmeye çalisirlar. Paris'in en yoksul ve en güzel kizlari hayata hep umutla bakarlar, mutlu ve zengin olma arzusuyla yanip tutusurlar. Fakat yüksek sosyetenin kiyisinda ya da içinde yer almak ne yazik ki zengin ve soylu beylerin metresi olmayi gerektirir. Fakat sosyetenin içinde bir kibar fahise olmak, asik olmaya, sevilmeye engel degildir. Güvenli bir hayat da degildir. 18. yüzyil Paris'inin bütün tehlikelerine, entrikalarina açiktir. Paris yüksek sosyetesinin satafatli salonlarinda, bataklikta açan bir zambak kadar güzel Esther gibi genç kadinlar, ona delicesine asik olan Lucien gibi genç erkekler, toplumsal kaderin kendilerine çizdigi yolda soluk soluga kosarlar. Balzac'in Insanlik Komedyasi'nin çesitli bölümlerinde beliren haydut Vautrin gibi karakterler ise hep karanliklarin ve karmasik entrikalarin içinde romanin ana kahramanlariyla iliskilenirler.
Balzac, bütün romanlarinda oldugu gibi, Kibar Fahiseler'de de 18. yüzyilin toplum yapisini derinlemesine inceler; kendi sözleriyle, "dünyayi düsüncelerine sararak yogurur ve içine sizdigi hayat"i bütün yönleriyle algilar.