Masal

Bir vardı hiç yoktu... Sonu başı belirsiz yaşamda,kimsesiz kaldığım bir şehirdeyim. Simsiyah gecenin rengi,bense rengarenk hayaller kurmaktayım. Korkularıma inat çığlıklar atıyorum kendi kulağıma,sessizlikten kaçıyorum. Sonra Masallar okuyorum aynadaki suretime. Yoluma uzunca serüvenler kattıkça,kahramanlar alıyorum yanıma. Teker teker dillendiriyorum hepsini. Geceliğime değil,geleceğime gel diyorum. Yüzsüzce yüzleşiyorum hepsiyle. Ve yine kendime kalıyorum En ücrada sessizliğe ve sensizliğe kahkahalar savuruyorum bilinçsizce, haykırıyorum yine bana hediye ettiğin cümleni umutsuzca,'Huzurun adı mutluluk,mutluluğun adı hep sen...'