Müslümanın Kendisiyle İmtihanında Tasavvuf

Tasavvuf; aşk ile yaşanan îman, vecd ile îfâ edilen ibadet ve şevk ile tatbik edilen davranış güzellikleridir. Yani nefsin ihtiraslarını bertaraf ederek, dîni, rûhâniyetine uygun bir surette yaşayabilme gayretidir. Tasavvuf; Kur'ân ve Sünnet'i duygu derinliği içinde, sır ve hikmetlerden nasîb alarak yaşamaktır. Kur'ân ve Sünnetin dışına taşan her hâl, kâl ve davranış bâtıldır. Bu hakîkati ifade etmek için de; 'Pergelin sabit ayağı şerîattir. "denilmiştir. Tasavvuf; mârifetullah ikliminde mesafe katetme yoludur. Yoksa sadece dünyadan el-etek çekmek, sarık ve cübbe-ye bürünüp muayyen bir evrâd ve ezkârla iktifa etmek değildir. Yûnus Emre Hazretleri, tasavvuf yoluna girip de onun usûl ve erkânına riâyet etmeyen ve hakîkat yolculuğunu yanlış telâkkî edenlerin durumlarına son derecede üzülmüş ve onları, yani müteşeyyihleri ve mukallit müridleri şöyle îkaz etmiştir: Dervişlik dedikleri hırka ile taç değil, Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil! Dervişlik olaydı tâc ile hırka, Biz dahî alırdık otuza kırka...