Nabız

Julian Barnes'in üçüncü öykü kitabi olan Nabiz; yazarin son yapitlarinin ana izlegi olan "geçmisi düsünmek ve yeniden kurmak" tasarimina yepyeni bir boyut ekliyor: bu tasarimin "duyular"la olusturdugu özel bag. Böylelikle, görmek, isitmek, dokunmak, tat ve koku almak gibi temel duyularin her biri, birbirlerinden son derece farkli yazinsal baglamlar içinde, önümüzdeki sayfalarda yer alan öykülere kaynak olusturuyor.Yazar "Dogu Rüzgâri" baslikli öyküde, yalniz yasayan, iki çocuklu, bosanmis bir emlakçinin geçimini garsonluk yaparak saglayan yabanci ve gizemli bir kadinla iliskisine egilirken; dört anlatidan olusan öykü dizisi "Phil ve Joannalar"da, bu kez dört entelektüel çiftin "politika, dil, çevre, seks, hastalik ve genel olarak hayat" üzerine dereden tepeden dizginsiz bir sohbete daldiklari anlara çeviriyor bakisini. "John Updike'la Yatmak" baslikli öyküde, birbirlerinden ömürleri boyunca hiç ayrilmamis olmakla övünen yasli iki kadin yazarin kendi mahrem dünyalarinda birbirlerini nasil gördüklerini ele alip hicvederken; "Bahçivanlarin Dünyasi"nda, görüs ayriliklari olsa da birbirlerine dokunakli bir sevgiyle bagli evli bir çiftin kendi ideal bahçelerini ortaya çikarma tasarilarini konu ediyor. "Sinir ihlali", kati ilkeleri olan ve ne pahasina olursa olsun bunlardan ödün vermemekte direnen bir gencin bu tür ilkelerle basi hiç de hos olmayan bir genç kizla çatismasinin öyküsü. Birinci bölümün son öyküsü olan "Evlilik Belgesi" ise, nostalji ve yas üzerine, otobiyografik boyutlari da kendini belli eden bir hikâye. Julian Barnes, ikinci bölümün ilk öyküsü "Portre Ressami"nda, sagir ve gezgin bir portre ressaminin özlemler ve derinlikli bir sanat anlayisiyla belirginlesen iç dünyasina egilirken; "Suç Ortakligi"nda, annesinin gönlünü fethettikten sonra iliski kurmak istedigi kizinin dünyasina girmeye çalisan bir gencin hikâyesini anlatiyor. "Harmoni", görme yetisini yitirmis buna karsilik büyük bir müzik yetenegi olan bir genç kizi konu edinen ve evrensel uyum temasini isleyen bir öyküyken; yazar "Carcassonne"da, italyan Birligi'nin kurucusu Garibaldi'nin yasamindan yola çikarak "gerçek ve gerçege benzerlik" temasini mercek altina aliyor. Kitaba adini veren son öykü "Nabiz"daysa, meslek seçimi ve özel yasaminda sorunlari olan ve annesiyle babasina fazla bagli bir yasam sürdüren birinin dokunakli oldugu kadar matrak hikâyesi anlatiliyor.Hiç kusku yok ki, öteki kitaplarina oldugu gibi Nabiz'a da damgasini vuran sey, Julian Barnes'in psikolojik gerçekçiligine çok iyi entegre ettigi, kahramanlarini asla güdüklestirmeyen, onlari tek boyutluluga indirgemeyen benzersiz ironisi. Nabiz ayni zamanda, farkli öyküler arasindaki içmetinselligiyle de dikkat çekiyor; bir öyküde yer alan bir ayrinti, bir baska öyküde son derece degisik bir kilikta karsimiza çikiyor. Son romani Son Verme Duygusu ile 2011 Booker Ödülü'ne layik görülmüs olan Julian Barnes'tan, her biri ayri bir yazinsal tat veren öyküler…