Ölçüsüz Dostluk

20.Yüzyıl Fransız Edebiyatının önde gelen isimlerinden biri olan Henri Troyatın sevgi, tutku ve kıskançlık gibi aşkın tüm bileşenlerini işlediği romanı Ölçüsüz Dostluk, Aras Yayıncılık tarafından okuyucularla buluşuyor.Fransanın kıyı şeridiyle meşhur Cote dAzur bölgesinde başlayan hikâye, aşkın ve kıskançlığın, dostluğun ve aynı zamanda ihanetin ustaca işlendiği bir örgüye bürünüyor. Karakterler üzerindeki psikolojik tahlillerin dışında, 1940lı yılların Fransasını yansıtması bakımından da eser büyük bir önem arz ediyor. Aşkın, ihtirasın, ihanetin ve dostluğun ölçüsüzce yaşandığı bu roman, akıcı dili ve sade anlatımı ile okuyucuyu hikâyenin içine çekiyor. Üç ana karakter etrafında şekillenen bu hikâyede, aşkın zamanı geldiğinde ihanete ve ihtirasa nasıl dönüşebildiği, birbirine sıkı sıkıya bağlı iki dostun aşkın büyüsüne kapılarak birbirlerine nasıl ihanet ettikleri anlatılıyor. Yazar Troyat, hikâyenin beklenmedik sonuyla, hayatın bilinmezliğine ve öngörülemezliğine selam gönderiyor.Henri Troyat, asıl adıyla Lev Aslanoviç Tarasov, 1911de Moskovada, demiryolu ve bankacılık işleriyle uğraşan Ermeni asıllı varlıklı bir ailede doğdu. Babasının adı Aslan, annesinin adı ise Lidiydi (Apesolomov). Çocuk yaşta Fransızca dersleri aldı. Sovyet Devrimi sonrasında ailesiyle birlikte Rusyadan ayrılmak zorunda kaldı. Bolşevik şiddetinden kaçan pek çok Beyaz Rus gibi 1920de İstanbula geldiklerinde, o sırada faaliyette olan Ermenistan Cumhuriyeti temsilciliği tarafından Torosyan soyadıyla düzenlenen Ermenistan pasaportları sayesinde Parise göç edebildiler. Troyat, Parisin banliyölerinden Neuillyde okudu. Sorbonne Hukuk Fakültesinden mezun oldu. 1933te Fransız vatandaşlığına kabul edildi. 1942ye dek devlet memurluğu yaptı. Eserleriyle Fransada 20. yüzyılın en popüler yazarlarından biri haline geldi. Kısa psikolojik romanlar, hacimli tarihi eserler, öyküler, oyunlar ve yaşamöyküleri yazdı. Yetmiş yıllık uzun bir yazarlık yaşantısı oldu. 1935te yayımlanan romanı Faux Jourla (Yanlış Işık) Le prix du roman populaire ödülünü kazandı. 1938de LAraigne (Ağ) romanıyla Académie Françaisein Max Barthou Ödülünü ve Goncourt Ödülünü kazandı. Puşkin, Tolstoy, Dostoyevski, Çariçe Katerina, Rasputin, Korkunç İvan, Çar Petro, I. Aleksandr gibi önemli tarihi kişilerle ilgili yaşamöyküleriyle büyük bir başarı kazandı. En iyi bilinen eseri La neige en deuil (Yaslı Kar, 1952), 1956da Spencer Tracynin İngilizce The Mountain (Dağ) filmiyle sinemaya uyarlandı. Rusya tarihini ele aldığı üçlemesi Tant que la Terre Durerada (Dünya Durdukça, 1947-50), devrim öncesi Rusyayı, Devrimi, iç savaşı ve ardından gelen sürgünü ele aldı. Les Semailles et les Moissons (Tohum ve Meyve, 1953-58) adını verdiği beşlemesiyle ise Fransız tarihinin en önemli dönemeçlerini romanlaştırdı. 1959da Academie Française üyeliğine seçildi ve bu kurumda en uzun süre görev yapan kişi oldu. 2 Mart 2007de hayatını kaybedene dek neredeyse her yıl bir eser veren Troyatnın Türkçeye çevrilmiş çok sayıda kitabı vardır.KitaptanJean, durumunu kabullenmiş bir pranga mahkûmu gibi hissediyordu kendini. Hareketleri yaparken, tüm bu alıştırmaların ona sağlayacağı yararı düşünüyor, pes etme noktasındayken cesa-retini tekrar toplamak için Bernard'a bir göz atıyordu. Arkadaşı yorulmuyor, temposunu hiç bozmuyordu. Bu zin¬deliği, bu sağlıklı görünümü nasıl koruyordu acaba?... Bu sa¬londa birlikte aynı hareketleri yapmak ne güzeldi! Lisede jimnastik derslerinde ço¬ğu kez yan yana olurlardı. Bernard'ın jimnastik aletlerinde üstü¬ne yoktu. Kedi gibi çevikti. Jean'a gelince, atlamak ve tırman-mak gibi hareketlere hiç yatkın değildi. Kendini bir un çuvalı kadar güçsüz ve ağır hissediyordu. Bir gün de olanca gayretini gösterirken hafifçe yellenmişti. Tüm sınıf katıla katıla gülmüştü tabii. Bu utanç duygusu haftalarca peşini bırakmamıştı. Onunla alay ediyor, önlerinden geçerken birbirlerine işaret edip burunlarını tıkıyorlardı. Ya Bernard? İlk önce diğerleri gibi o da gülmüştü. Ama sonra, epey sonra, Jean'la en çok alay edenlerden Lefaucheuxyü teneffüste bir güzel pataklamıştı. Müthiş bir dayaktı bu! En azından Jean öyle anımsamak istiyordu. Arkadaşının bu kahramanca girişi¬mini bekleye bekleye, zamanla olmuş gibi mi düşünmeye baş¬lamıştı olayı?... Bu anıda gerçekle düş payını ayırt edebilmek artık olanaksızdı. Günlüğünden bulup okuması gerekecekti.Yayımladığı Türkçe ve Ermenice kitaplarıyla Ermeni edebiyatına ve kültürüne açılan pencere olarak tanımlanan Aras Yayıncılık, bugüne dek 120 kitap yayımladı. Ermenilerle ilintili konularla merak duyanlara, araştırmacılara kaynaklık edecek yayınlar yapan Aras, öykü, roman, şiir, biyografi, inceleme, tanıklık, müzik, karikatür, söyleşi, sözlük, yemek ve çocuk kitaplarıyla, Türkiyenin farklı kültürleri arasında bir köprü oluşturmayı amaçlıyor.