Ölerek Yaşıyorum

"Hayal, müthis bir güçtü ve beynin gizli kalmis köselerindeki düzenekleri harekete geçirerek insan dimaginin labirentlerinde geçmis ve gelecek arasinda köprüler insa ediyordu.Herkesin hayalleri vardi. Insan sayisi kadar hayal!.. Ama benim gördüklerim farkliydi veya ben öyle hissediyordum. Ben rüyalarimi yasamin kendisi gibi algiliyor ve onlarla bütünlesiyordum.Belki de giderek kötülesen bir hastalikla bas basa idim. Derin ve ayrintili bir sekilde henüz bunlari kimseler bilmiyordu. Isin tuhafi kendimi hiç öyle hissetmiyor ve de aksine zihnimin daha açik oldugunu, mutluluk içinde yüzdügümü düsünebiliyordum."