Özgürlüğe Kaçış

Firar etmeye görsün insan. Firar, tutsakliktan özgürlüge kaçistir. Tutsaklik ve zindanlar oldukça firarlar da kaçinilmaz olacaktir. Bir savasimin iki kutbunu olustururlar. Bu iki kutbun arasinda bir zindan gerçegi ve yasami vardir. Ama bu yasam uzun mu uzundur? Bunun. tutsagin zindanda yasadigi ve yattigi süreyle bir baglantisi yoktur. Bir anin bile uzunlugu tartisilmazdir. Acinin ve zulmün en katmerlisinin yasandigi alanlardan birisi de zindandir. Tabi düslerin de büyütüldügü yerdir… Tutsaklik süresi, hayata, kavgaya, sevdaya, tüm güzelliklere ve özgürlüge baglilik duygusunun ve özlemin en yogun olarak yasandigi, filizlendigi anlardir. Bu bakimdan birçok degerin önemini, anlamini ve yasama iliskin ayrintilari tutsaklik açiga çikarir. Insanlik tarihinde zindanlar, çogu zaman egitici, ögretici ve gelistirici bir rol oynamislardir. Kan davasiyla zindana düsen birisi; aydin, saygin, baris ve kardeslik duygulariyla toplumun arasinda yerini alabilmektedir. Siradan bir eylem veya alakasiz yere zulmün çarklari arasinda ögütülmeye alinan insan, kendini egitmis ve yönetici kapasiteye sahip bir devrimci olarak dört duvar arasindan çikabilmektedir. Kendinden olan ve kendini bilenler için zindanlar bir "hayat okulu" islevini görür. Buralardan süzülüp gelen ve kaybettigimiz birçok degerimiz vardir. Siniflarin ve halklarin savasim tarihi hapishanelerle ayni tarihsel sürece sahiptir. Buralardan geçmek zorunda birakilan insanlar, özellikle de devrimciler ve komünistler mutlaka tutsakliga inat, özgürlügü önlerine hedef olarak koymuslardir.