Pera (Ciltli)

Küçük, dolambaçlı arka sokakların şiiri hiçbir şeye değişilmez. Şiirin ta kendisidir çünkü. Pera da küçük, dolambaçlı sokakla¬rın ağababasıdır. Bunun için Büyük Cadde'nin (Grand Rue de Péra) sağlı sollu sokaklarından birine girmek yeter. (...) Bu sokaklara hiçbir şey düşünmeden dalınmalı. (Hem şiirin eli ancak böyle tutu¬lur.) Öyle dalmalı ki, böylece de nerde olduğumuz bilinmemeli. Bilinmemenin o büyüsü, tansıklığı yaşanmalı. Yalnız gitmek, gitmek... Bir bu düşünülmeli. Başkaca da hiçbir şey. Usun o canavarın zincirlerinden kurtulmak. (Us, canavardır.) Nerede bir sokak görse bakmadan edemeyen İlhan Berk, caddeleri, Park Otel'i, gizemli pasajlarıyla, bir gayya kuyusu olan Tarlabaşı'sıyla, Asmalımescit'i, Tepebaşı'sı ve insanlarıyla; sokakları ve evleriyle bir taşbaskısı, bir çıkma, bir labirent, bir harita olan Pera'yı okuyor.Bir Karşıyaka (Bizans'ın uykusuz tarihinde). Hırçın bir coğrafya: Karanlık Pera'yı. İlk kez 1990'da yayımlanan Pera'nın bu özel baskısıyla şiirimizin uçbeyinin atlasında birleşiyor Galata ile Pera.