Psikanalitik Duyarlıklı Bakışla Spinoza Ve Felsefesi

Analizan'in, 'çatismalarini sorunsallastirmak' suretiyle -'verili varolussal gerçekligi'nden kalkarak- kendi hayat hikâyesi içinde yol almasi, -'nesne iliskileri'nin tarihsel ugraklari ve analistle iliskideki yansiyislari ile yüzleserek- simdiki kendi(ligi)ni/özne(l)ligini çözümleyip yeniden kurmasi anlaminda, psikanaliz, 'yaratici' bir 'edimsellik'tir: 'Özgürlesme'yi arkasina alan, 'etik' ve 'estetik' bir çaba. Bir baska deyisle, 'kendi'ndeki 'öteki'ni, ötekideki kendini, dolayisiyla, kendi ve ötekinin hemhal olusundan mürekkep 'hayat'i anlama/anladigini dönüstürme kaygisidir da.Elinizdeki kitapta, Spinoza'ya ve onun 'etik ('epistemolojik')-teolojik/politik ('ontolojik')' hatta seyreden felsefesine, anilan kaygi ve çabanin telkin ettigi 'psikanalitik duyarlik'la bakmaya çalisilmistir.(Tanitim Bülteninden)