Sophie : Benim Küçük Fahişem

Geçmişin lekesinden kaçan masum bir kız... Çünkü sen, Şeytanın ta kendisisin. İçindeki karanlık bu yüzden. Öldürdüğün insanlar, mahvettiğin hayatlar, geçmişte yaşadığın hiç bir şey bunu hafifletmez, haklı göstermez. Sen ölmeyeceksin. Çünkü ardından bıraktığın onlarca insan senden nefret ediyor. Bedenin çürüse bile onların nefretlerinde sonsuza kadar yaşayacaksın. Bunu mu itiraf edemiyorsun yıllarca kendine? Bu yüzden mi daha fazla insan öldürmek istiyorsun? Sen koca bir acının içindeki sonsuzluğu istiyorsun. Bu dünyaya bir iz bırakmak. Kendi adaletini sağlamak. Bu yüzden senden daha güçlü olan Tanrı'dan nefret edip, onu öldürme planları yapıyorsun. Çünkü biliyorsun ki, seni bir tek o durdurabilir. Sevgiyle, aşkla, merhametle iyileşemeyecek kadar hastasın. Sen sadece ölümü bekleyen kalbi, ruhu ve zihni bedeninden önce ölmüş bir adamsın. Bunu biliyorsun, tüm hırçınlığın bu yüzden? Yanılmıyorum değil mi? Geçmişin lekesine sıkı sıkı tutunan karmaşık bir adam... Çünkü sen, benim kefaretimsin Sophie. Bunu evime geldiğin, namlunun öbür ucundan bana baktığın ilk an anladım. Canını yaktığım, kurtarmak yerine öldürmeyi seçtiğim herkesin bedelini bana ödeteceğini o gün biliyordum. Hem de adım gibi ve bende şimdi cezamı çekiyorum.