Söyleşiler

Edebiyatimizin huysuz oldugu kadar "ögreten" kalemi Nurullah Ataç'in 1941'den 1953'e kadar gazetelerde yazdigi doksan yazisi bir arada. Hayatini Türk dilinin yabanci sözcüklerden arinmasina ve gelismesine adayan Ataç, bu kitapta toplanan yazilarinda yine sözünü sakinmadan sivri mi sivri diliyle bazen kendi kendine, bazen de yarattigi düssel kisilerle konusuyor.Edebiyatin ve hayatin her alaninda basma kalip düsüncelere, tekdüzelige, mantiktan yoksun düsünme biçimine karsi çikan Ataç, bu tavrini Söylesiler'de de sürdürüyor."Bence halk da, yari-aydinlar gibi, ancak öteden beri belledigi güzellikleri, yani eski bir güzelin taklitlerini anlar. Bunlarin büsbütün degersiz seyler olduklarini söyliyemeyiz, onlari ortaya koyanlar da bir ustalik gösterirler. Ama bunlar eskiden beri var olan güzelliklerdir, gerçek sanatin amaci ise baba-mirasina, gelenege yeni degerler katmak, güzellik sinirlarini gelistirmektir. Iste bu türlü eserleri, yari-aydinlar gibi, kalabalik kitleler, okurlarin çogunlugu gibi, halk da hemen anlayip alkisliyamaz."Ataç okumak, edebiyatimizin geçmisiyle yakindan tanismaktir.