Suikastçı

Georg Elser, fanatik veya deliden baska her seydi. O, normal bir hayat süren, geride duran bir bireyciydi. Siyaset, günlük hayatinin sinirlarinin disina çiktiginda veya ideolojik palavralara dönüstügünde onu hiç ilgilendirmiyordu. Hiçbir zaman siyaseti soyut bir düzeyde anlamamisti. Fakat Almanya'daki sartlarin, 'sadece mevcut önderlerin degismesiyle mümkün olabilecegi'ni hissediyor ve bununla Hitler, Göring ve Goebbels'i kastediyordu. Iste bu 'en tepedekiler'in bertaraf edilmesiyle, daha ilimli politikacilarin çikacagini ve bu kisilerin baska ülkeleri isgal etmeyip bilakis, isçi sinifinin durumunu düzelteceklerini ümit ediyordu. 'En tepedeki' önderligi hedef alan bir suikastin eyleminin amaci buydu.Kendisini sanat marangozu olarak adlandiran ve sadece kaliteli is çikaran, titiz, hassas bir zanaatkâr, 1930'larin ortasindan itibaren kaliteyi düsüren seri imalatin nasil ölçek olusturduguna sahit olmak zorundaydi. Sadece siyasal dünyasi degil, emek tanimi da Nasyonal Sosyalizm sayesinde yerle bir olmustu.Halkin içinden çikan suikastçilarin basina ne geldiyse Elser'in basina da o geldi. Direnisi tamamen tek tarafli gösteren bir fotografin ortasinda hâlâ 20 Temmuz'un adamlari durdugu müddetçe, küçük insanlarin, isimsiz kisilerin direnisi unutulacaktir. 20 Temmuz'un büyüklerinin yaninda egitimsiz, basit bir marangoz kalfasi bir adam hiç olur mu?Londrali edebiyat tarihçisi Joseph Peter Stern, 1978'de yayinlanan Hitler-Führer ve Halki adli kitabinda, Georg Elser'i Hitler'in 'gerçek zitti' ve 'ideolojisiz bir adam' olarak adlandiriyordu. Alman Direnisinin Galerisi'nde bu da ancak son yillarda onu en arka siralarda bulmak mümkündür. Fakat okul kitaplarimizda Georg Elser'in adini nafile yere ararsiniz.