9786058693395
438077
https://www.munzevikitabevi.com/tunceli-kanunu-1935-ve-dersim-jenosidi
Tunceli Kanunu (1935) ve Dersim Jenosidi
23.15
Dersim Jenosidi, devletin inkâra gücünün yetmediği kadar açık olan bir icraatıdı Bunun en bariz kanıtı bir bölgeye özgü çıkardıkları ve "Tunceli Kanunu" diye tanımladıkları belgelerdir. Zira buraya özgü çıkarılan kanun, diğer katliamların "Jenosid olmadığı" anlamına gelmez.
Kürdistan da, diğer tüm direniş alanlarını dağıttıktan sonra, kendilerinin tanımladıkları "Dersim çıbanı söküp atmak" için kanunlar hazırladılar. Özel vali ve müfettişlik tayin ettiler. Kara ve hava harekâtı planladılar. Mecburi iskân, kız çocuklarını zorla ailelerinden alarak hizmetçi yaptılar yada zorla evlendirdiler. Türk yetiştirme yurtlarına yerleştirerek kendilerini, kültürlerini yaşamalarına engel oldular. Kendilerine yabancılaştırmak ve Türklüğe özendirmek için program hazırlayıp uyguladılar Dersim'in 130 bin olan nüfusu 50 bine düşürüldü. Bu nüfusun 50-60 bini toplu katle dildi, telef edildi. 20 -30 bin insan sürgüne gönderildi.
Tüm bu plan ve yaşananlara rağmen, olgunun, zamanında bilimin kavramları ile tartışılmaması düşündürücüdür.
İsmail Beşikci'nin bu incelemeyi, 1977 yılında hazırlamış olması, ilk kez "Dersim jenosidi"'kavramı ile tanımlaması dikkate değerdir.
"Jenosidisoykırım" kavramının 1990'lardan sonra, Kürd ve Türk çevrelerinde tartışmaya geç dönemde başlaması, tüm sorunları ele almada geciktiğimizi ve devletin resmi ideolojisinin bu boşluğu ve gecikmişliği çok muazzam lehine kullanarak bilgi kirliliği ve yanılsamalar yarattığı, mağdurları bile kendi "portresi" haline getirip, politikasına araç ettiğini gözlemlemekteyiz.
"Tunceli Kanunu (1935)" ve uygulaması, Türk sömürgeciliğinin boyutlarını, cüretini, Kürd ulusuna meydan okumasını göstermesi bakımından da son derece önemli bir olgudur. Öte yandan, "Tunceli Kanunu" ve uygulamalarının, insanlar tarafında nasıl algılandığının ve kavranıldığının araştırılması da önemlidir. Bu konudaki inceleme, Türk üniversitesinin, Türk profesörlerinin, Türk yazarlarının, kısaca Türk düşüncesinin bilimsizliğini, olgulardan kopukluğunu, bilimsel düşünce sürecine darbeler vurmada ne kadar ileri gittiğini, ışıksızlığını, resmi ideoloji karşısındaki dalkavukluğunu göstermesi bakımından ayrıca önemlidir.
Araştırmada, kanunla ilgili meclis görüşmeleri, kanunun gerekçesi verildikten sonra, bu olguya ilişkin olarak, Türk üniversitesinin, profesörlerinin, düşünürlerinin ve yazarlarının, Türk solunun görüşleri, olguyu nasıl algıladıkları ve kavradıkları ele alınıp eleştirilmiştir.
Bu arada, göç ile gelen(alaktonlar), yerel(otokton) halkları yok etmeye koyulduğu 'Jenosid Havzası' olan Yakın Doğu coğrafyası, Kürdistan'daki, özel olarak da Dersim'de-ki jenosid uygulamaları, çeşitli kaynaklardan yararlanılarak sergilemeye çalışılmıştır. Kritik edilmesi dileğiyle! İsmail Beşikci'ye saygı, okura dostlukla...
Dersim Jenosidi, devletin inkâra gücünün yetmediği kadar açık olan bir icraatıdı Bunun en bariz kanıtı bir bölgeye özgü çıkardıkları ve "Tunceli Kanunu" diye tanımladıkları belgelerdir. Zira buraya özgü çıkarılan kanun, diğer katliamların "Jenosid olmadığı" anlamına gelmez.
Kürdistan da, diğer tüm direniş alanlarını dağıttıktan sonra, kendilerinin tanımladıkları "Dersim çıbanı söküp atmak" için kanunlar hazırladılar. Özel vali ve müfettişlik tayin ettiler. Kara ve hava harekâtı planladılar. Mecburi iskân, kız çocuklarını zorla ailelerinden alarak hizmetçi yaptılar yada zorla evlendirdiler. Türk yetiştirme yurtlarına yerleştirerek kendilerini, kültürlerini yaşamalarına engel oldular. Kendilerine yabancılaştırmak ve Türklüğe özendirmek için program hazırlayıp uyguladılar Dersim'in 130 bin olan nüfusu 50 bine düşürüldü. Bu nüfusun 50-60 bini toplu katle dildi, telef edildi. 20 -30 bin insan sürgüne gönderildi.
Tüm bu plan ve yaşananlara rağmen, olgunun, zamanında bilimin kavramları ile tartışılmaması düşündürücüdür.
İsmail Beşikci'nin bu incelemeyi, 1977 yılında hazırlamış olması, ilk kez "Dersim jenosidi"'kavramı ile tanımlaması dikkate değerdir.
"Jenosidisoykırım" kavramının 1990'lardan sonra, Kürd ve Türk çevrelerinde tartışmaya geç dönemde başlaması, tüm sorunları ele almada geciktiğimizi ve devletin resmi ideolojisinin bu boşluğu ve gecikmişliği çok muazzam lehine kullanarak bilgi kirliliği ve yanılsamalar yarattığı, mağdurları bile kendi "portresi" haline getirip, politikasına araç ettiğini gözlemlemekteyiz.
"Tunceli Kanunu (1935)" ve uygulaması, Türk sömürgeciliğinin boyutlarını, cüretini, Kürd ulusuna meydan okumasını göstermesi bakımından da son derece önemli bir olgudur. Öte yandan, "Tunceli Kanunu" ve uygulamalarının, insanlar tarafında nasıl algılandığının ve kavranıldığının araştırılması da önemlidir. Bu konudaki inceleme, Türk üniversitesinin, Türk profesörlerinin, Türk yazarlarının, kısaca Türk düşüncesinin bilimsizliğini, olgulardan kopukluğunu, bilimsel düşünce sürecine darbeler vurmada ne kadar ileri gittiğini, ışıksızlığını, resmi ideoloji karşısındaki dalkavukluğunu göstermesi bakımından ayrıca önemlidir.
Araştırmada, kanunla ilgili meclis görüşmeleri, kanunun gerekçesi verildikten sonra, bu olguya ilişkin olarak, Türk üniversitesinin, profesörlerinin, düşünürlerinin ve yazarlarının, Türk solunun görüşleri, olguyu nasıl algıladıkları ve kavradıkları ele alınıp eleştirilmiştir.
Bu arada, göç ile gelen(alaktonlar), yerel(otokton) halkları yok etmeye koyulduğu 'Jenosid Havzası' olan Yakın Doğu coğrafyası, Kürdistan'daki, özel olarak da Dersim'de-ki jenosid uygulamaları, çeşitli kaynaklardan yararlanılarak sergilemeye çalışılmıştır. Kritik edilmesi dileğiyle! İsmail Beşikci'ye saygı, okura dostlukla...
Yorum yaz
Bu kitabı henüz kimse eleştirmemiş.