Unutma Beni

"Birileri için devrimci dedikleri zaman Gümüş Nine'nin yüreği yerinden fırlıyordu. Devrimcilerden korktuğundan değil, devrimci olan insanları kaybetmekten, yitirmekten korkuyordu. Bu Sason'un dağları az devrimci görmemişti. Çocukluğundan bilirdi bu isyan duygusunu. Devrimci Federasyonun, Sosyal Demokratların yüreğindeki isyanı da bu dağlar yakmıştı. Nasıl da yanmıştı insanlar özgürlük ateşinde. Çocukluğunda gördüğü görüntüler, annesinin babasının kurşuna dizildiği ve birinin onun belinden kaptığı gibi kaçırıp kurtarıldığı hiçbir zaman silinmemişti belleğinden. O zaman/ar henüz 9-7 0 yaşlarındaydı. İsmi Anuş'tu. Sonradan ona sahip çıkan Kürtler ismini Gümüş yapmışlardı. Giderek konuşmadığı için unuttuğu ve geride çok az aklında kalan Ermenice sözcükleri de asla unutmamaya yemin etmişti Gümüş Nine. Devlet o zaman tek bir Ermeni bırakmamıştı, şimdi de Kürtler... Ama ihanet sanki ceplerinde saklı bir akrep gibiydi. Sason'da gelişen koruculuk sistemini de sanki bir akrep yuvası. Devlet yanlısı olan Kürtler, ellerine silah almakla yetinmemiş geleni gideni şikayet ederek, iyice aüc duruma düşürmüşlerdi insanları. Gençler de bir yandan isyankâr olmuş, sağda solda ya eylem yapmış ya da vurup dağlara gitmişlerdi. Gümüş Nine'nin torunu Mehmet Emin de bugünlerde ileri geri konuşup "ben de ablamın ardından gedeceğim!" demiş, anasının yüreğini iyice ateşe vermişti..."